Wake Up Call
Door de verhuis-stress en kleine A’s windpokken kwam de camera niet te veel in the picture de laatste dagen. En dat wrong behoorlijk. Nu alles langzaam zijn plekje krijgt was het tijd voor een fotoshoot. Eerlijk? Ik voelde dat het lang geleden was, er zat al wat roest op mijn manier van werken. De nieuwe woonkamer ombouwen tot semi-studio, mijn strobist gear bij elkaar sprokkelen, het voelde even onwennig aan. Enkel Peter -model van dienst- verwelkomen ging behoorlijk vlotjes!
Na een fijn babbel-etentje bij het plaatselijke Indisch restaurantje gingen we ervoor. De Kenia Intensive-kleur van de Colores del Mundo reeks van Levis was een mooie achtergrond, een rode zetel op de achtergrond zorgde voor een kleurrijke onderbreking in het geheel.
Peter was -net als ik- wat in een pensive mood die bovenstaande beelden opleverde.
Na een kledij wissel wou ik een egale belichting uitproberen door middel van een softbox en reflectiescherm.
Tijd om wat meer te spelen met het licht. Een softboxje van linksachter het model en voila…
Ben ik tevreden van de shoot? Ja en neen. Wel dat ik weer de trhill van het gebeuren voelde. Jammer dat het regende, want ik had liever foto’s in het nabijgelegen Citadel park gemaakt. But hey! Some other time!
Ik heb er weer zin in, en dat is het allerbelangrijkste!
Ake van der Velden 
Serieus mooi spul hier 🙂 . Best wel mooie scherptedieptes! Ik ga toch voor foto 3! Hij kijkt mij/ons hier toch wel zéér serieus aan 😉 .
O, foto mijn eerste foto was trouwens een paspop-madame 😉 .
Bij mij kriebelt het ook weer hard om te gaan fotograferen. Misschien moet ik gewoon dat toestel eens vastpakken en erop uit trekken.
De reeks is echt wel geslaagd vind ik! Mijn voorkeur gaat uit naar nr. 3 en 5.
Hey A’ke
Al bij al genomen was het toch een leuke shoot hoor. Het was hier en daar een beetje wennen, een beetje uittesten maar het resultaat mag er wel zijn.
Je hebt me weer eens vereeuwigd op een zeer aangename manier, thankx meid.