zonder handen

Een dagje plopsaland voor een mama/fotografe.
De vragen die je jezelf best opvoorhand stelt zijn:

* Heb ik genoeg aan powertraining gedaan om een fototoestel van om en bij een kilo met één hand te bedienen?
* Hoe fotografeer ik terwijl ik tegelijkertijd enthousiast moet applaudiseren als kleine A komt voorbijgezoefd in haar plopsa-mobiel naar keuze?
* Hoe hou ik ondertussen een wakend oog op mijn kind, fotografeer ik én hou ik een (gelukkig knalrode) buggy en mijn eigen tas in de gaten?
* Hoe houd ik die net verorberde vette frieten binnen, raak je niet gedesoriënteerd als je je kind probeert te fotograferen in een ronddraaiend plopsa-spel waar ‘begeleiding van een volwassene’ verplicht is?
*Hoe wordt mijn dure camera niet bedolven onder melk, vettige vingers en koekjeskruimels?

Het antwoord aan mezelf:

Plaats op je ellenlange verlanglijst een klein camera’tje dat zo in en uit je tas kan verdwijnen, zo licht als een pluimpje is en neem je maar 1 foto van kleine A met elke nieuw tuigje waar ze in wil. Case closed, no?

Hoe komt het dan dat ik zo veel papa’s en mama’s (vooral vaders, btw) met een dslr camera zie rondlopen? Biedt zo’n dure, zware camera echt een meerwaarde aan fotograferende ouders? Of zijn het allemaal wannabe fotografen die er ooit hun brood mee hopen te verdienen?
Ik vond het wel mooi en grappig om te zien hoe iedereen zijn kind instructies zat te geven om te poseren voor dit of dat. De fotografie doet het nog altijd beter dan de videocamera, zag ik. En dat vind ik een fijn gegeven.

Maar het allerbelangrijkste van dit verhaal: kleine A heeft zich te pletter geamuseerd.

Ze heeft frietjes gegeten en cola gedronken (dingen die ze anders nooit mag) en kuist daarna als een echte dame haar handjes af.

Kleine A heeft voor de eerste keer op een paard in de draaimolen gezeten, was maar een klein beetje bang. Maar had toch het liefs dat mama haar nog even vasthield.

Ook dit is een oplossing als je nog wat onvast op de benen staat na al dat rondgedraai en kleine A alweer op iets nieuws wilt. Je vraagt een fijne vriendin om even dat eitje te pellen 😉 Merci, Hilde!

Tegen de volgende keer dat we naar Plopsaland ga breng ik een kleine camera mee en zal ik mijn huiswerk beter voorbereiden. Ik had immers nog nooit van Mega Mindy, Big & Betsy, Spring en Co gehoord. Misschien toch maar eens een televisie aanschaffen?