Het stokje (2)

In mijn vorige blogpost over Het Stokje van Thomas had ik één foto met een beetje retouche uit de digitale doeken gedaan.

Het idee om een foto te laten zien waar ik flink mijn eigenzinnige gang was gegaan, leek me ook wel een uitdaging. Ik koos een foto van Twiggy uit mijn testcase met de 100mm2.8 macro.

Dit is de voor en na zoals het er in Lightroom uitziet (‘Y’ in lightroom).
Saturatie en Vibrance zijn way down, Blacks en contrast crancked up.
De waarom van dit alles is een hoogst persoonlijke keuze, ik hou van contrast, maar ga, naar mijn gevoel, nog niet extreem in Lightroom. Mezelf kennende weet ik dat ik het in Photoshop niet kan laten nog even aan de curves te ‘trekken’ naar de typische S-vorm toe.

Ook de vignetting gebeurt reeds hier. Ik ben dol op dit effect, het benadrukt extra mijn aanvoelen naar het vastleggen van een beeld op zo’n korte tijdspanne (een 160ste met mijn Canon 5D). Je kan niet naar de uitgang (de randen van de foto) om het beeld een moment vroeger of later te bekijken.

In photoshop CS3 gebruik ik de background copy om de foto wat te cleanen qua kleine oneffenheden, eventuele wallen onder de ogen (niet hier, Twiggy was perfect uitgeslapen ;-), make up retouches en speel ik uit onhoudbare dwang nog even met de ‘curves’ om nog een mooier contrast te krijgen.

Background copy 2 is een softening layer, softening stond hier op 39%.

Layer 1 & 2 zijn voor het wit van de ogen (soms ook het wegwerken van gesprongen adertjes) en de iris van de ogen iets meer contrast te geven voor een iewat meer ‘poppy look’. Hier ben ik meestal heel voorzichtig in, ik overdrijf het effect op de layer zelf en ga dan terug in opacity tot het naar mijn gevoel nog natuurlijk overkomt.

Voila, hier toon ik jullie het a tot z van mijn werk, met de billen bloot als het ware…
Hope you enjoyed it 😉