Photokina
It was early, it was cold… maar niks kon me weerhouden om met Burt, Pieter, Didier, Serge, Piet en Jurgen naar Photokina te vertrekken.
Twee jaar geleden had ik deze fun fair ook al eens bezocht en mijn verwachtingen waren dan ook hoog gespannen. In twee jaar tijd heb ik immers een veel beter zicht welke weg in de fotografie ik wil inslaan en kon ik veel gerichter ‘shoppen’. Helaas, ik liet de shopmania in mezelf los, maar de oogst was wat mager (en dan heb ik het niet enkel over de beduidend mindere hoeveelheid goodies dit jaar). Het was aanschuiven voor de 5DMarkII (I’m in LUVVV), je mocht er geen eigen geheugenkaartje in proppen om later een aantal beelden aan een onderzoek te onderwerpen én de nieuwe Canon G10 was enkel achter glas te bekijken.
Ook was ik zwaar ontgoocheld van Asukabook en onder de indruk van de kwaliteit van het Blurb materiaal. Daarnaast was de Adobe CS4 uitleg enkel naar het cinematografische gericht, kwam je op de SanDiks stand misschien 1 flashkaartje per 20 vierkante meter tegen, zag ik een vrouw met een hevige bloedneus tegen de grond gaan aan de Sony stand en was de prijs voor een flesje cola light zowaar 3 euro.
Sigh, MAAR natuurlijk was het niet allemaal kommer en kwel. Sommige stands waren behoorlijk informatief, ben ik met behoorlijk wat informatie naar huis gekomen voor mijn toekomstige nieuwe studio (waarover later meer) én én én kwam ik op de Canon stand deze man tegen…
Tim Hetherington won de World Press Photo of the year 2007 en wist op een kleine 15 minuten de meest wonderlijke verhalen te vertellen. Ik hing, figuurlijk, aan zijn lippen. Hij vertelde over hoe zijn camera het schild was tussen zichtzelf en de oorlog. Hoe de angst pas toeslaat als hij die camera laat zakken. Hoe hij maanden tussen ‘de jongens’ leeft en hoe hij vertrouwt op zijn betrouwbare Canon 5D met prime lenzen. Hoe het bewegende beeld steeds belangrijker wordt in de fotografie en hoe de soldaten vaak zelf hun camera bovenhalen bij zware gevechten.
Als kers op de taart kregen een aantal mensen, waaronder Didier en ik, een gesigneerd exemplaar van het World Press Photo 08 boek mee. Als je zo staat te drummen om 1 van de 10 exemplaren te bemachtigen, met de oorlogsverhalen nog vers in het geheugen, voel je je behoorlijk vies. Maar als hij je dan een exemplaar aangeeft met de woorden ‘Ladies First’ ben je dat alweer snel vergeten.
De grappige momenten in de auto en het autosnelweg restaurant gaven het bezoek nog een extra dimensie. Binnen twee jaar zien ze me daar zeker weer terug.
Ake van der Velden 
Tim Hetherington lijkt me inderdaad een hele sympathieke gast. Zijn de centjes uit de portefeuille aan het kruipen om richting een 5D mk II te sluipen ? 🙂
De belangrijkste buit (alsof een mens specifiek daarom naar iets als Photokina gaat :P) was hier een gratis comfortabele neckstrap van Kata 🙂
Jammer dat we elkaar niet tegengekomen zijn daar, maar het was dan ook een superdrukke dag!
Ik herken veel in je verhaal. Ik ben maar eens wat mensen gaan fotograferen en wat abstracte dingen.
Ik zou de 5D mkII ook wel willen maar ben gelukkig met mijn zopas verworven 40D.
@Thomas: Ik heb ook zo’n comfortabele neckstrap gekregen. Ik denk dat ik de Canonstaip eroverheen laat zetten door vrouwlief.
Hey Ake,
Zoals ik al zei op Bert´s blog ben ik demo/promo-beurzen niet gewoon. Als ‘garnaal’ in de vijver ben je weinig interessant voor heel wat stands en moet je af en toe goed op zoek naar de juiste dingen. Volgende keer het programma wat sneller bekijken, een ticket in pre-sale kopen (nu heb ik 28 euries moeten leggen voor een promo-beurs…aaargghhll). Adobe vond ik sterk, maar dat is altijd als er nieuwe knopjes en schuifjes geintroduceerd worden. De Nikon D700 was niet bereikbaar wegens andere vele kleffe handjes. De D3 daarentegen…smuller de smul!
Mijn broodje en drankjes tijdens de dag hebben me 20 euro gekost! Voorts deel ik je mening over Asukabook, wel vreemd dat ze geen betere foto’s in hun boekjes gebruikt hebben want in mijn Asukaboekje zijn de prints van een betere kwaliteit. Van Blurb ligt hier ondertussen een nieuwe exemplaar en ik ben wel erg tevreden, meer daarover later op de blog.
Ooit wil ik daar ook naartoe, met een dikke geldbeugel.
Ook al daar geweest, en je vond het ook al zo leuk als de andere en mij 😀
Ah zo kom jij aan gesigneerde fotoboeken!
Het is je van harte gegund. Hopelijk heb je van de terugrit geen achterbankobsessie overgehouden 🙂
Anyway… er is hier net een Asukabookje geland, en ik ben toch blij ermee. Een mini-reviewtje binnenkort op mijn blog. Ik denk dat ze bij Asukabook gewoon nog promo-exemplaren moeten maken ‘naar Europese smaak’. Ik heb hen dat ook al per mail gezegd.
kers op de taart? hehe (sorry inside joke)
Wat jammer, dat we elkaar niet gezien hebben! Natuurlijk, ondanks de tegenvallers gaan we over twee jaar weer…..want er waren toch ook heel leuke dingen, zoals die waarvan jij ook gewag maakt!
ik moet glimlachen bij asuka en blurb: nét dezelfde impressie is bij mij blijven hangen. En dan nog zeggen dat we de nieuwe kwaliteit van blurb niet gezien hebben..