Harry
Ik beken, zaterdag ochtend ben ik van Gent naar Brussel gereden om in boekhandel Waterstone’s het laatste boek van Harry Potter te kopen. Over de jaren heen was het een mooie gewoonte geworden het boek op de dag zelf te verslinden. Noem het sentiment, maar het had iets. Die ene keer, jaren geleden, met een bulk liefdesverdriet op de schouders, op een zomers terrasje met Harry even alles kunnen vergeten. Noem hem mijn rebound guy, maar ééntje die ik op mijn manier trouw bleef 😉
Dus ja, de laatste Harry is al sinds zondagnacht achter de kiezen. ’t Is een boek met de nodige twist en turns, spannend en met een verhaallijn die de nodige pijnlijke knipogen naar onze hedendaags leventje niet schuwt. Geen tegenvaller dus, of toch wel… het einde… But hey, toen had ik al wel zo’n 600 fijne bladzijden achter de rug. Afscheid dus, maar niet echt. De tijd om te lezen, herlezen en opnieuw lezen is nu aangebroken.
